Aan Ona

Soms.. Nee, elke keer eigenlijk ben ik blij dat het 8 uur is en het tijd is om je naar dromenland te brengen.

Dan word het stil en en keert de rust terug in huis. Dan heb ik even de tijd om op te ruimen.

Kan ik even mailen, koken, wassen en plassen.

Als ik dan klaar ben en me in de zetel zet dan betrap ik mezelf op het feit dat ik je mis.

En ga ik toch nog even snel naar je kijken onder het mom dat ik wil controleren of je nog ademt. Maar eigenlijk wil ik gewoon je knappe snoetje nog eens zien.

Ik geniet van de rustige avonden zonder jou (omdat je er eigenlijk ook wel bij bent?)

In de gesprekken tussen je papa en mij over wat voor monstertje je vandaag weer was, op de schermen van onze gsm’s en laptop. Op de foto’s aan de muur..

En als het dan tijd is om zelf onder de wol te kruipen dan ga ik stiekem nog eens naar je kijken, gewoon omdat het me doet lachen die rare slaaphoudingen van je.

En jij bent dus de reden dat ik uitkijk naar de volgende morgen.

Je mama.

#Momlife #Persoonlijk