Bevallingsverhaal van Zina
Er zijn geen twee bevallingen hetzelfde. Daarom blijft het super interessant om andere bevallingsverhalen te lezen. Lees hier elke week hoe andere vrouwen hun bevalling hebben ervaren. Wil jij ook graag je bevallingsverhaal (anoniem) vertellen? Stuur het dan zeker door en wie weet plaatsen wij je verhaal online.
38+1
Ik voelde me de hele dag doodziek en had wat last van vochtverlies.
Die nacht was het zo ver. Toen ik in de ochtend rond 4u opnieuw met mijn haren naar achter over de pot hing wist ik op de een of andere manier dat ik vruchtwater verloor.
Onmiddellijk zocht ik mijn telefoon om mijn moeder te bellen. Eenmaal dat ze was aangekomen repten we ons richting UZ Leuven. Op de materniteit werd direct gecontroleerd of het vruchtwater was. En ja hoor, dat was het zeker. Nu de testen positief waren, moest ik gewoon nog wachten op de weeën. Na lang wachten werden de weeën niet harder. Opening niet verder. 1 cm. Nog wat geduld hebben dus.
Na nieuwe onderzoeken bleek ik een scheurtje te hebben van waar het vruchtwater ontsnapt. Ik kreeg pillen om alles in hang te zetten. Na 24 uur zat ik al een beetje verder, maar helaas nog niet genoeg. 3 cm.
38+2
Na 1 dag doorgebracht te hebben op de materniteit werd er beslist om me in te leiden. En ja nu voelde ik wat ik zou moeten voelen! Met een epidurale om het wat draaglijker te maken werd ik nog eens gecontroleerd naar de opening. Op een klein uurtje tijd ben ik van 5 cm naar 10 cm gegaan!
Tijd voor Actie.
Bijna 48 uur na de opname kwam mijn zoontje op de wereld. Een korte 14 minuten, 4 persbeurten, zonder knip of scheurtje. Na een klein kwartiertje arbeid lag hij daar eindelijk, na 9 maanden, op mijn buik.
Sindsdien besef ik waarvoor mijn leven de moeite waard is. Het is de moeite waard voor die twee kleine oogjes die mijn aankijken vol liefde.